Floculacióné un proceso empregado en diversas industrias, especialmente no tratamento de augas e augas residuais, para agregar partículas en suspensión e coloides en partículas de flóculo máis grandes. Isto facilita a súa eliminación mediante sedimentación ou filtración. Os axentes químicos empregados para a floculación coñécense como floculantes. Un dos floculantes máis comúns e empregados é a poliacrilamida.
Poliacrilamidaé un polímero sintetizado a partir de monómeros de acrilamida. Existe en varias formas, incluíndo aniónica, catiónica e non iónica, cada unha con aplicacións específicas. A elección do tipo de poliacrilamida depende da natureza das partículas na auga e do resultado desexado do proceso de floculación.
A poliacrilamida aniónica ten carga negativa e úsase a miúdo no tratamento de augas residuais que conteñen partículas cargadas positivamente, como arxila e materia orgánica. A poliacrilamida catiónica, pola súa banda, ten carga positiva e é eficaz para tratar auga con partículas cargadas negativamente, como sólidos en suspensión e lodos. A poliacrilamida non iónica non ten carga e é axeitada para a floculación dunha ampla gama de partículas.
Os floculantes de poliacrilamida funcionan adsorbéndose na superficie das partículas, formando pontes entre elas e creando agregados máis grandes. Os floculos resultantes son máis fáciles de sedimentar ou filtrar fóra da auga. A poliacrilamida é preferida polo seu alto peso molecular, o que mellora as súas capacidades de formación de pontes e floculación.
Ademais da poliacrilamida, outros produtos químicos tamén se empregan para a floculación, dependendo das necesidades específicas do proceso de tratamento. Floculantes inorgánicos, comosulfato de aluminio(alume) e cloruro férrico, empréganse habitualmente no tratamento da auga. Estes produtos químicos forman flóculos de hidróxido metálico cando se engaden á auga, o que axuda a eliminar as partículas en suspensión.
O alume, en particular, utilízase amplamente para a clarificación da auga desde hai moitos anos. Cando se lle engade á auga, o alume sofre hidrólise, formando flóculos de hidróxido de aluminio que atrapan as impurezas. Os flóculos poden entón sedimentarse e a auga clarificada pode separarse do sedimento.
A floculación é un paso fundamental nos procesos de tratamento de auga, xa que garante a eliminación de impurezas e produce auga limpa. A elección do floculante depende de factores como as características da auga a tratar, o tipo de partículas presentes e o resultado desexado do tratamento. A poliacrilamida e outros floculantes desempeñan un papel vital na mellora da eficiencia dos sistemas de tratamento de auga e augas residuais, contribuíndo ao subministro de auga potable e segura para diversos fins.
Data de publicación: 26 de febreiro de 2024